Voer een woord of zin in in een taal naar keuze 👆
Taal:
Vertaling en analyse van woorden door kunstmatige intelligentie ChatGPT
Op deze pagina kunt u een gedetailleerde analyse krijgen van een woord of zin, geproduceerd met behulp van de beste kunstmatige intelligentietechnologie tot nu toe:
- hoe het woord wordt gebruikt
- gebruiksfrequentie
- het wordt vaker gebruikt in mondelinge of schriftelijke toespraken
- opties voor woordvertaling
- Gebruiksvoorbeelden (meerdere zinnen met vertaling)
- etymologie
Wat (wie) is Θεωρία διαταραχών (κβαντική μηχανική) - definitie
Θεωρία διαταραχών (κβαντική μηχανική)
Στην κβαντική μηχανική, η θεωρία διαταραχών αποτελεί ένα μαθηματικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για τη περιγραφή περίπλοκων συστημάτων με αφετηρία ένα απλούστερο, ακριβώς επιλύσιμο σύστημα. Η βασική ιδέα πίσω από τη θεωρία διαταραχών είναι η εξής: Δεδομένης μιας Χαμιλτονιανής με γνωστές ιδιοσυναρτήσεις και ιδιοτιμές, προσθέτουμε σταδιακά «μικρές» διορθώσεις («διαταραχές») οι οποίες έχουν υπολογίσιμες συνέπειες στις αδιατάρακτες ιδιοσυναρτήσεις και ιδιοτιμές της.
Κβαντική μηχανική
thumb|right|Επίλυση της [[Εξίσωση Σρέντινγκερ|εξίσωσης του Σρέντιγκερ για το άτομο του υδρογόνου σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας. Οι φωτεινές περιοχές αντιπροσωπεύουν μεγαλύτερη πιθανοπυκνότητα· πιθανότητα εύρεσης ενός ηλεκτρονίου (ηλεκτρονιακές πιθανοτικές στιβάδες σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας).]]
Σχεσιακή κβαντική μηχανική
Η Σχεσιακή κβαντική μηχανική είναι μια ερμηνεία της κβαντομηχανικής που αντιμετωπίζει την κατάσταση ενός κβαντικού συστήματος ως εξαρτώμενη από τον παρατηρητή, δηλαδή, η κατάσταση είναι η σχέση μεταξύ του παρατηρητή και του συστήματος. Η ερμηνεία αυτή οριοθετήθηκε για πρώτη φορά από τον Carlo Rovelli το 1994, και έκτοτε έχει επεκταθεί από πολλούς θεωρητικούς.
Wikipedia
Θεωρία διαταραχών (κβαντική μηχανική)
Στην κβαντική μηχανική, η θεωρία διαταραχών αποτελεί ένα μαθηματικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για τη περιγραφή περίπλοκων συστημάτων με αφετηρία ένα απλούστερο, ακριβώς επιλύσιμο σύστημα. Η βασική ιδέα πίσω από τη θεωρία διαταραχών είναι η εξής: Δεδομένης μιας Χαμιλτονιανής με γνωστές ιδιοσυναρτήσεις και ιδιοτιμές, προσθέτουμε σταδιακά «μικρές» διορθώσεις («διαταραχές») οι οποίες έχουν υπολογίσιμες συνέπειες στις αδιατάρακτες ιδιοσυναρτήσεις και ιδιοτιμές της.
